niedziela, 18 marca 2012

Dywersja ideologiczna, dywersja etyczna

Józef Kossecki, Cybernetyka kultury, 1974, PIW, Warszawa.

(frag.)


Niszczenie norm ideologicznych (czyli dywersja ideologiczna) polegać może na rozpowszechnianiu w społeczeństwie kilku sprzecznych ze sobą ideologii albo też wprowadzaniu kilku, sprzecznych ze sobą, interpretacji norm ideologicznych panujących w społeczeństwie. Oczywiście, mówimy o normach ideologicznych mających zasadnicze znaczenie dla organizacji danego społeczeństwa, leżących niejako u podstaw tej organizacji - np. dążenie do sprawiedliwości społecznej w ustroju socjalistycznym. Jeżeli chodzi o normy ideologiczne nie mające takiego znaczenia dla organizacji społecznej, to ich niszczenie wcale nie musi działać dezorganizująco na społeczeństwo.

Do metod dywersji ideologicznej należy rozpowszechnianie ideologii sprzecznych z interesem danego społeczeństwa. Proponuje się wówczas normy ideologiczne sprzeczne z długofalowym interesem społecznym, natomiast odwołujące się do interesów krótkofalowych, do doraźnych korzyści. Dywersję tego rodzaju stosowały np. Niemcy hitlerowskie; w przededniu agresji na kolejne państwa agentury hitlerowskie starały się rozpowszechniać w danym państwie wśród jego obywateli normy ideologiczne rozbijające solidarność wewnętrzną ludności i osłabiające siłę obronną przyszłej ofiary. Propagowane więc były z jednej strony wszelkie ideologie związane z nienawiścią religijną, rasową czy też narodowościową poszczególnych grup ludności danego państwa, a z drugiej strony wszelkie ideologie związane z defetyzmem i pacyfizmem. Wskazywano przy tym korzyści, jakie mogą uzyskać poszczególne grupy ludności, jeżeli wykorzystają trudną sytuację, w której znalazło się państwo, i wymuszą z jego strony różne ustępstwa czy też wręcz odmówią państwu posłuszeństwa. Po zajęciu danego kraju przez wojska hitlerowskie ludzie, którzy dawali się wziąć na lep tego typu propagandy, przekonywali się szybko, jak krótkotrwałe były ewentualne korzyści przez nich uzyskiwane.

Również rozpowszechnianie ideologii stawiającej przed społeczeństwem cele nierealne, które nie zostają zrealizowane, powodując tym samym w społeczeństwie frustrację i zniechęcenie, jest skuteczną metodą dywersji ideologicznej. Bywa ona bardzo często stosowana zarówno przeciwko ruchom komunistycznym, jak i ruchom narodowo-wyzwoleńczym. Aby osłabić ruch komunistyczny w danym kraju, władze burżuazyjne popierają często ultralewackie ruchy społeczno-polityczne, które stawiają przed społeczeństwem cele niemożliwe do osiągnięcia na danym etapie jego rozwoju; fiasko tych teorii, ubranych w szatę werbalną podobną do teorii, na których opiera się ruch komunistyczny, powoduje zniechęcenie społeczeństwa do wszelkich lewicowych ruchów, jednocześnie przygotowując grunt dla ruchów prawicowych.
Analogiczne działania stosowane są przeciwko ruchom narodowo-wyzwoleńczym; agentury mocarstw imperialistycznych rozpowszechniają często w poszczególnych krajach ideologie szowinistyczne, które mają sprowokować ludność danego kraju do nieodpowiedzialnych działań i skompromitować w ten sposób wszelkie działania oparte na motywach patriotycznych.

Inną metodą dezorganizacji pośredniej jest dywersja etyczna, która poza standardowymi metodami demoralizacji, takimi jak rozpowszechnianie pornografii, rozpijanie społeczeństwa, szerzenie korupcji w aparacie państwowym itp., może się też posługiwać metodami bardziej wyrafinowanymi, a polegającymi na szerzeniu w społeczeństwie zasad etycznych niebezpiecznych dla równowagi funkcjonalnej danego społeczeństwa. Działania tego typu sprowadzają się najczęściej do rozpowszechniania haseł mówiących o przeżyciu się zasad etycznych panujących w danym społeczeństwie, przy równoczesnym niewdrażaniu nowych norm etycznych. Stosuje się też przy tym hasła odwołujące się do osobistych korzyści uzyskiwanych przez łamanie norm etycznych.

[...]

Dezorganizacja pośrednia może się na pozór wydawać mało wydajną metodą walki, gdyż na jej rezultaty trzeba stosunkowo długo czekać. Jeżeli jednak wziąć pod uwagę rezultaty uzyskiwane w długich okresach czasu, wówczas okazuje się, że jest to jedna z najbardziej skutecznych metod walki informacyjnej.

Józef Kossecki

--------------------------------

Niszczenie informacyjne, dywersja etyczna, demografia - doc. Józef Kossecki

--------------------------------

4 komentarze:

  1. Świetny artykuł. Przykładem ówczesnej dywersji w Polsce jest dzielenie Polaków na mnóstwo wymyślonych ''narodów'' tj. Kaszubów, Ślązaków, Górali itd. zarazem napuszczając wszystkie te grupy na siebie po to, aby się nawzajem zjadły!

    OdpowiedzUsuń
  2. Co za badziew ten powyżej. Czy ten artykuł jest dla prostaków?

    OdpowiedzUsuń
  3. Znakomity tekst.

    OdpowiedzUsuń
  4. Wykład z zakresu dywersji ideologicznej /wojny informacyjnej i sposoby jej przeciwdziałania poprzez publiczną demaskację form i metod tej dywersji /wojny, zgodnie z moim manifestem do Narodu Polskiego

    https://detektywjarzynski.blogspot.com/2018/02/wykad-z-zakresu-dywersji-ideologicznej.html

    Co do radia Maryja -moim zdaniem – jest to ośrodek wrogiej propagandy /dywersji ideologicznej na wschód /zwłaszcza na Rosję

    https://detektywjarzynski.blogspot.com/2018/02/co-do-radia-maryja-moim-zdaniem-jest-to.html

    OdpowiedzUsuń